Jak wygląda przygotowanie do noszenia aparatu ortodontycznego?

Jeśli dostrzeżemy, że zęby naszego dziecka nie rosną prawidłowo, nie powinniśmy zwlekać z wizytą składaną u ortodonty. Jeśli oceni on, że konieczne jest zastosowanie aparatu, wcześniej musimy liczyć się z koniecznością odbycia kilku wizyt przygotowawczych.

Pierwsza przewiduje dokładne oczyszczenie zębów, na których nie może być nie tylko osadu, ale również kamienia nazębnego oraz tego, który czasem znajduje się pod dziąsłami. Jeśli czynność ta nie będzie mogła być wykonana podczas jednej wizyty, konieczne będzie powtórzenie zabiegu. Niezbędne jest też wyeliminowanie wszelkich ubytków, jeśli bowiem mamy z nimi do czynienia, są one przeciwwskazaniem do leczenia ortodontycznego. Profesjonalne oczyszczanie to konieczność, gdy nie chcemy zmagać się z chorobami dziąseł i przyzębia, te bowiem, już po założeniu aparatu mogą rozwijać się szybciej.

Jeszcze przed jego założeniem lekarz zwykle nie odwołuje się jedynie do tradycyjnego badania, choć i ono jest ważne. Zwykle prosi również o wykonanie panoramicznego prześwietlenia wszystkich zębów, bocznego zdjęcia czaszki orz fotografii opisującej stan zębów przed rozpoczęciem leczenia. Końcowym etapem przygotowań jest wykonanie gipsowych odcisków wszystkich zębów. Gdy analiza wszystkich zdjęć oraz badań zostaje zakończona, lekarz decyduje, która z metod leczenia jest najlepsza w wypadku konkretnego pacjenta. Bywa, że jeszcze przed założeniem aparatu pojawia się konieczność usunięcia niektórych zębów, aby szczęka mogła mieć oczekiwany kształt, czynność ta jest jednak wykonywana przede wszystkim w odniesieniu do pacjentów dorosłych.

Zakładanie aparatu na zęby

Zakładanie aparatu ortodontycznego różni się w zależności od tego, z jakim pacjentem mamy do czynienia. Niekiedy możliwe jest natychmiast, zdarzają się jednak pacjenci, u których wykonana musi zostać separacja, a więc zabieg, w czasie którego między zębami umieszcza się specjalne elastyczne elementy tworzące miejsce dla pierścieni zakładanych potem na pierwsze zęby trzonowe. Kolejna wizyta ma miejsce po tygodniu. Ortodonta usuwa wówczas elementy i nakłada specjalne pierścienie na zęby trzonowe.

Dopiero na tym etapie możliwe jest założenie aparatu. Do poszczególnych zębów przyklejane są zamki, do nich zaś, z wykorzystaniem ligatur, mocowany jest sprężysty drut. To właśnie on uciska zęby, a siła tego ucisku jest ustalana przez lekarza.

Takie działanie przyczynia się do tego, że możliwa jest korekcja nie tylko samych zębów, ale również ich korzeni. Jeśli wada zgryzu jest duża, może okazać się, że konieczne będzie wstawienie zamków metalowych, często uważanych przez samych pacjentów za mniej atrakcyjne. Wizyty kontrolne zwykle odbywają się raz w miesiącu. W czasie ich trwania lekarz ocenia ustawienie zębów i porównuje ich stan z wzorcem, jaki wcześniej ułożył. Bywa, że konieczna jest wówczas modyfikacja ustawień charakterystycznych dla aparatu. Aparat nie zawsze jest noszony przez taki sam czas. Zwykle jest on uzależniony od rodzaju wady i tego, jakie postępy odnotowuje się w leczeniu, szacuje się jednak, że leczenie nie powinno współcześnie trwać dłużej niż dwa lata.

Co wolno, a czego nie po założeniu aparatu ortodontycznego

Leczenie ortodontyczne nie jest dziś bolesne, choć pierwsze dni po założeniu aparatu wiążą się ze znaczącym dyskomfortem. Bezpośrednio po założeniu aparatu należy liczyć się z tym, że nasze zęby będą bardziej wrażliwe, co może okazać się kłopotliwe podczas jedzenia. Nie oznacza to jednak, że należy jeść wyłącznie papki, choć przez pewien czas rzeczywiście zalecane jest wstrzymanie się od gryzienia bardzo twardych produktów, aby zamki nie odkleiły się. Przez pierwsze dni dobrze jest też ograniczyć słodycze, zwłaszcza te, które kleją się do zębów.